Sala Pamięci i Muzeum Techniki

W Sali Pamięci ,  zgromadzone zostały pamiątki mówiące o ponad stuletniej historii naszej placówki.  Koordynatorem prac byli: Dyrekcja szkoły i nauczyciel Piotr Szafarz.  Dzięki długotrwałym staraniom udało się zgromadzić wiele ciekawych eksponatów i pamiątek. Znalazły się wśród nich dawne fotografie, świadectwa, dyplomy, kamienne tabliczki do nauki pisania, stare ławki z otworami na kałamarze z atramentem, tornistry, podręczniki, sławne granatowe mundurki i przybory szkolne mające nawet 80 lat! Prawdopodobnie najstarszym eksponatem jest wielki dzwonek szkolny używany w nadzwyczajnych okolicznościach po dzień dzisiejszy. Wśród zbiorów można zauważyć też przedmiot, który – miejmy nadzieję do szkoły nigdy nie wróci – czyli tak zwaną “trzcinkę” do cielesnego karania krnąbrnych uczniów. Niektóre eksponaty zostały udostępnione przez ich właścicieli. Jedna z nieznanych i dopiero co odnaleziona kronika (mamy kopię) znajdująca się w Sali Pamięci, pochodzi z gliwickiego archiwum i jest zapisana niemieckim gotykiem. Dzięki pracy ks. infułata P.Pyrchały udało się ją całą odczytać i przetłumaczyć. Dowiedzieliśmy się o wielu ciekawych wydarzeniach szkolnych z lat dwudziestych np. o pierwszym radiu w szkole, uroczystościach czy wybrykach uczniów. Można o nich przeczytać w monografii wydanej z okazji obchodów stulecia szkoły. Są też przedmioty z wyposażenia sal  z lat powojennych (po 1945 roku), pamiętające czasy PRL -u czyli Waszych rodziców i krewnych np. portrety oficjeli partyjnych, ławki, mapy, plansze.